سال ١٣٩٠
در تاریخ ١٣٩٠/٠٣/٣١ قانون تشكیل وزارت راه و شهرسازی از تجمیع وزارتخانه های مسكن و شهرسازی و راه و ترابری به تصویب مجلس شورای اسلامی و در تاریخ ١٣٩٠/٠٤/٠١ به تایید شورای نگهبان رسید.
سال 1353
اداره كل طرق و شوارع در تاریخ ١٣٠١/١/١١ تاسیس گردید. اداره كل طرق و شوارع در وزارت فوائد عامه، فلاحت و تجارت بهپس از تصویب قانون تغییر نام وزارت راه به وزارت راه و ترابری و تجدید تشكیلات و تعیین وظایف آن در مجلس شورای ملی، در جلسه فوق العاده ١٣٥٣/٠٤/٢٤ مجلس، قانون فوق به تصویب رسید.
پس از تصویب قانون تغییر نام وزارت آبادانی و مسكن به وزارت مسكن و شهرسازی و تعیین وظایف آن در مجلس، در جلسه ١٣٥٣/٠٤/١٦ قانون فوق به تصویب مجلس شورای ملی رسید.
سال 1342
وزارت آبادانی و مسكن به منظور ایجاد تمركز و هماهنگی در تهیه و اجرای برنامه ها و طرحهای ساختمانی و تهیه مسكن و همچنین جهت تهیه و اجرای طرحهای شهرسازی و ده سازی و طرحهای آبادانی تاسیس شد.
وزارت آبادانی و مسكن به منظور ایجاد تمركز و هماهنگی در تهیه و اجرای برنامه ها و طرحهای در تاریخ ١٣٩٠/٠٣/٣١ قانون تشكیل وزارت راه و شهرسازی از تجمیع وزارتخانه های مسكن و شهرسازی و راه و ترابری به تصویب مجلس شورای اسلامی و در تاریخ ١٣٩٠/٠٤/٠١ به تایید شورای نگهبان رسید.
سال 1315
در این سال وزارت طرق و شوارع با تصویب مجلس شورای ملی به وزارت راه تغییر نام یافت.
سال 1308
در این سال وزارت طرق و شوارع با تصویب مجلس شورای ملی به وزارت راه تغییر نام یافت.
به موجب قانون مجلس شورای ملی: ١- وزارت طرق و شوارع ٢- وزارت اقتصاد ملی، به جای وزارت فوائد عامه، فلاحت و تجارت تشكیل گردید. به موجب ماده ٢ این قانون ، وزارت طرق و شوارع وظایف مراقبت در ایجاد و نگهداری راه های آهن و شوسه و تنظیم و توسعه كشتیرانی و اداره كردن امور بندری را عهده دار شد. ماده چهارم: تشكیلات اداری دو وزارتخانه فوق بر طبق نظامنامه ای خواهد بود كه به تصویب هیئت وزراء خواهد رسید. ماده پنجم: این قانون از اول فروردین ماه ١٣٠٩ به موقع اجراء گذاشته خواهد شد.
سال 1301
اداره كل طرق و شوارع در تاریخ ١٣٠١/١/١١ تاسیس گردید. اداره كل طرق و شوارع در وزارت فوائد عامه، فلاحت و تجارت به منظور اقدام موثر برای راهسازی، نگهداری و بهره برداری تشكیل گردید. اداره كل طرق و شوارع، راههای كشور را به نواحی مختلف تقسیم كرد و مسئولینی برای اداره امور راهسازی و تعمیر و نگهداری آنها معین كرد.
سال ١٢٩٨ هجری قمری
وزارت فوائد عامه در این دوران تاسیس شد و امور مربوط به احداث راه، پل راهداری بر عهده وزارتخانه مذكور گذاشته شد. این وزارتخانه تدریجاً در سالهای پس از تأسیس به وظایف دیگری مانند تجارت و فلاحت پرداخته كه به همین دلیل بعدها به نام فوائد عامه، فلاحت و تجارت تغییر نام یافته است. هزینه های راهسازی در این دوران با اخذ باج یا حق العبور كه در راهدارخانه ها گرفته می شد تأمین می گردید. درسال ١٣٠٤ با پیشنهاد دولت وقت و تصویب دوره پنجم مجلس شورای ملی دریافت باج یا حق العبور در راهدارخانه ها ممنوع و مقرر شد از وزن غیرخالص صادرات و واردات مملكتی مالیاتی به عنوان مالیات راه دریافت شود.