ماده 1
شورایعالی شهرسازی و معماری ایران در جلسه مورخ 16/6/71 ضوابط شهرسازی و معماری درارتباط با قانون وضعیت املاك واقع در طرحهای دولتی و شهرداریها مصوب 29/9/67 مجلس شورای اسلامی را به شرح زیر تصویب نمود:
شهرداریها موظفند در تمام كاربریهای طرحهای جامع و تفصیلی و هادی اعم از مسكونی، تجاری و خدماتی طبق ضوابط و مقررات طرحهای مزبور برای مالكینی كه متقاضی احداث ساختمان مطابق كاربریهای مصوب هستند پروانه ساختمان صادر نمایند مگر اینكه اجرای طرحهای دولتی یا طرحهای شهرداریها نوسط دستگاههای ذیربط در املاك مالكین مزبور اعلام شده باشد كه در این صورت با توجه به قانون تعیین وضعیت املاك واقع در طرحهای دولتی و شهرداریها به ترتیب زیر عمل خواهد شد:
1 ـ در صورت اعلامنظر دستگاه اجرائی مبنی بر تصمیم به اجرای طرح ظرف 18 ماه مقرر در قانون تعیین وضعیت املاك اجازه احداث و تجدید بنا یا افزایش ساختمان به مالك داده نخواهد شد.
2 ـ در صورت اعلامنظر دستگاه اجرائی مبنی بر عدم تصمیم به اجرای طرح ظرف 18 ماه مقرر در قانون و موكول كردن آن به آینده خواه قبل و خواه بعد از ده سال، یا انقضای مهلت 18 ماه مقرر در قانون، در مناطق مسكونی و اجاری اجازه احداث با تجدید بنا و افزایش ساختمان مسكونی با رعایت ضوابط مربوط به تعداد طبقات و سطح اشغال و تراكم مجاز، حداكثر تا 150 مترمربع در كل زیربنا داده شود.
تبصره 1
در صورتی كه اجرای طرح به قبل از ده سال موكول شده باشد، تعهد لازم مبنی بر عدم مطالبه، هزینه احداث و تجدید بنا مطابق تبصره 1 قانون تعیین وضعیت املاك واقع در طرحهای دولتی و شهرداریها از مالك اخذ خواهد گردید.
تبصره 2
در صورتی تعدد مالكین مشاع بر اساس اسناد مالكیت مربوط به قبل از تصویب قانون تعیین وضعیت املاك واقع در طرحهای دولتی و شهرداریها (29/9/67) به هر یك از مالكین احداث یك واحد مسكونی به ساحت حداكثر 150مترمربع اجازه داده میشود مشروط بر اینكه در مجموع از تراكم ساختمان مجاز منطقه بیشتر بناشد و ضوابط مربوط به تعداد طبقات و سطح اشغال رعایت شود.